Tijd om het doel nog hoger te verhogen. Na een eerste test die een opvallende Golf in de klas heeft blootgelegd, zouden de Lions moeten streven naar 3-0+. Het doel moet nog twee overwinningen zijn met bellen aan.
Een week nadat Henry Pollock publiekelijk de ambitie van de toeristen had verklaard om de perfecte serie -score te bereiken, zijn er niet zoveel verhoogde wenkbrauwen meer. Er is al voldoende bewijs dat de leeuwen een whitewash als een minimale vereiste kunnen beschouwen, op voorwaarde dat ze intensiteit en normen gedurende 80 minuten handhaven, in plaats van vroeg in de tweede helft te ‘verklaren’, zoals ze effectief deden in Brisbane.
De bezoekers verloren de tweede helft momentum in zo’n mate in Suncorp Stadium dat een beter team dan Australië hen er misschien voor heeft laten betalen. Een even diepgaand verlies van impuls tegen Zuid-Afrika of de All Blacks kan ertoe hebben geleid dat de tafels die zijn gedraaid, van de diepten van een tekort van 19 punten, maar de Wallabies zijn niet in die klasse, zelfs niet dichtbij.
Zelfs als de gastheren alle woede oproepen voor een terugslagprestatie op de torenhoge Melbourne Cricket Ground aanstaande zaterdag, is het moeilijk voor te stellen dat ze de vuurkracht hebben om het op 1-1 te nivelleren, zoals ze 12 jaar geleden deden. Ze hebben gewoon niet de diepte van middelen om zulke goed gevulde tegenstanders te bedreigen, dus het is aan de leeuwen om zonder twijfel te bewijzen dat wat zich hier ontvouwt, een kolossale mismatch is-gedeeltelijk vermomd door de bedrieglijk bescheiden, achtpuntige marge in de opening.
Het is de moeite waard om te benadrukken dat het Lions -management en spelers niets kunnen doen aan het kaliber van het team waar ze tegen zijn. Het enige wat ze kunnen doen is verslaan wat er voor hen wordt geplaatst. Het is aan degenen op bordniveau om te overwegen of het pummelen van een inferieure kracht het geheel ondermijnt, gekoesterd concept van waar deze tours over moeten gaan.
Laten we eerlijk zijn, Engeland en Ierland zouden verwachten deze Wallabies te verslaan, hier beneden, op basis van de huidige machtsverhoudingen in het internationale spel. Schotland zou ook een kans hebben. Australië is standaard tot zesde gekropen in de wereldwijde ranglijst, na recente nederlagen voor Argentinië en de Schotten, maar toen de leeuwen hier landden, waren de gastheren op de achtste plaats.
De leeuwen zouden zich moeten richten op nog twee overwinningen met bellen na hun succes in de eerste test
Zelfs als de zijde van Andy Farrell alle drie de tests wint, worden ze niet beschouwd als een van de groten
Ondanks het werven van Joe Schmidt, heeft Australië niet genoeg grote beesten in hun team
Huw Jones, Finn Russell en Sione Tuipulotu vieren na de overwinning van de leeuwen
Het scenario was duidelijk vanaf een lange weg. Het zag er altijd zo uit; Een bijna onmogelijke taak voor het thuisteam om te concurreren, in een omkering van het traditionele Lions-script. De enige factor die diende om de wateren te modderig waren, was de overtuiging dat Joe Schmidt, door het kiwi-brein te werven, Australië de diensten had verworven van een ovale ball yoda wiens wijsheid logica en reden kon trotseren.
Er was een perceptie dat Schmidt – deels gebaseerd op recente kennis van Ierland en Andy Farrell – een sluw plan zou hebben om zoveel tekortkomingen te verlichten. Maar zoals ze in deze delen zouden zeggen, heeft hij gewoon niet het ‘vee’ voor de taak. Ondanks de impact van sommige van hun vervangingen in de opener, bezitten de Wallabies gewoon niet genoeg grote beesten om vuur te bestrijden met vuur, terwijl de leeuwen ze in overvloed hebben.
Dus de toeristen kunnen alleen hoogten bereiken die de context van deze serie hen toestaat. Met andere woorden, hun zoektocht om naar beneden te gaan als het grootste Lions -team in de geschiedenis is gedoemd, wat niet hun schuld is. Ze kunnen niet onsterfelijk zijn als de overwinning wordt beschouwd als een bijna zekerheid, hoewel ze aan het einde van een lang, verbrijzeld seizoen hard transplantaat en krijgerachtige verbintenis nodig hebben.
Dat is gewoon niet hoe het werkt, in rugby of een andere sport. Grootheid komt van het verslaan van uitstekende en waardige tegenstanders in hun pracht. Het is de reden waarom Federer, Nadal en Djokovic allemaal in de bovenloop van het tennispantheon zijn, omdat ze voor suprematie in een tijdperk van legendes aller tijden hebben gedronken. Grootheid kan niet komen van het verslaan van de middelgrote oppositie, wat een onvermijdelijke frustratie is voor alle Britse en Ierse spelers hier met grote ambities.
Dit is de ultieme piek in hun carrière, om op dit verheven niveau te werken, maar de ware prestatie is om een plaats in het team te winnen, wanneer er zoveel hoge klasse rivalen zijn van vier toonaangevende naties die allemaal strijden om hetzelfde shirt. Dat is de prestatie.
Het verduisteren van deze Wallabies is niet het ultieme, daarom ging het allemaal zo vreemd stil en plat nadat Dan Sheehan vroeg in de tweede helft is geprobeerd. Spel over. Geen gevaar. Zonder gevaar kan er geen wilde euforie zijn. De aanwezigen waren blij dat een leeuwen natuurlijk ver van huis winnen, maar er is geen grapje echte fans over de schaal van de prestatie, zelfs als ze een drankje of vijf hebben gehad.
Dus, ware grootheid zal hen ontgaan, wat er ook gebeurt, maar het betekent niet dat de kant van Andy Farrell geen verklaringen kan afleggen over de omvang van hun dominantie, om een speciale inzending te verdienen in Lions Folklore. De Australische hoop is dat hun Wallabies een stukje licht en hoop hebben geopend, en een weg terug naar de serie. Niet zo.
Dat idee lijkt volkomen vergezocht, op dit moment-gezien hoe onevenwichtig het allemaal was toen de leeuwen in Brisbane waren opgeladen. Zelfs als Australië kan terugbrengen, lijkt Skelton en Rob Valetini, en zelfs als Joe McCarthy vanwege blessure uit het Lions-team wordt uitgesloten, lijkt iets anders dan 2-0 met één om te spelen fantasierijk.
Australië had Noah Lolesio -fit en ontslagen nodig, maar hij is afwezig geweest vanwege een blessure
Australië had Noah Lolesio nodig en ze hadden Taniela Tupou nodig in vintage vorm. Ze hadden al hun – beperkte – personeelsfit en schieten nodig. Dat is niet gebeurd. Dus de leeuwen moeten ze op de juiste manier wegzetten om hier geen twijfel over de vergelijking te laten staan; Vier landen – ten minste twee tot de beste ter wereld – varieerden tegen een land waar Rugby Union worstelt om te concurreren tegen competitie en AFL. Het zou een walk-over moeten zijn. Het zou nog steeds kunnen zijn.
De recordoverwinning voor de Lions hier is 31-0-zo streven ernaar om dat in Melbourne of Sydney te overtroeven. De Lions hebben nooit elke wedstrijd gewonnen die ze hebben gespeeld in een van de grote drie landen op het zuidelijk halfrond, dus ook. Neem de intentieverklaring van Pollock en supergroot het, door te schieten voor een serie whitewash met klokken op en opgenomen gebroken.
Dat is nu waar de bar moet worden ingesteld. Het traditionele tourscenario is op zijn kop gezet; De kansen worden geladen tegen de hosts. In financiële zin wordt dit een jackpot -evenement voor hen, maar in sportieve termen worden ze geconfronteerd met de dreiging van de vergetelheid.
De volgende keer, wanneer de leeuwen de Wallaby -jugular blootleggen, mogen ze niet loslaten. Geen genade.
Verontschuldiging
Tadhg Beirne; een verontschuldiging. Deze waarnemer heeft zich gezet om de Ierland Flanker op zaterdag een zeven-out-of-10 wedstrijdrating toe te kennen, wat neerkomt op een belachelijke beoordelingsfout. Meestal zijn deze dingen gewoon een kwestie van mening, maar soms zijn de feiten overweldigend. Beirne werkte bij Blindide en maakte 23 tackles. Wat een epische verschuiving. En hij was een jackal -dreiging die omzet won, om een gebied van zorg voor de leeuwen eerder in de tour aanzienlijk te verbeteren.
Hij was prachtig. Vaak is er een tweede weergave van een spel nodig om het detail volledig te begrijpen. Teams zelf zullen forensisch herzien met behulp van slow-motion beelden en statistieken, GPS-gegevens en rapporten van analisten. Zogenaamde ‘hot takes’ zijn beladen met gevaar. Fijne details van uitvoeringen kunnen worden gemist te midden van de strijd om onmiddellijke uitspraken, zoals in dit geval. Beirne was een negen-out-of-10 rating en een gouden ster waard. Een correctie in deze kolom zou niet op zijn verlanglijstje zijn geweest, maar hier is het toch.
Tadhg Beirne verdient een verontschuldiging nadat hij slechts een rating van zeven-out-of-10 heeft gekregen
Lions zullen kijken om ongeschonden te ontsnappen aan een ongemakkelijke opdracht
Het is moeilijk voor te stellen dat de leeuwen ooit weer instemmen met een midweek tourwedstrijd tussen tests, net als het scenario deze week in Melbourne. Ze moesten de rebellen onder ogen zien, maar de Super Rugby-franchise ging failliet, dus nu moesten ze zich een weg door een andere wedstrijd tegen verzonnen oppositie navigeren. In Adelaide was het een Australia-New Zealand Invitational XV en in Marvel Stadium wordt het een First Nations-Pasifika XV. Hier is te hopen dat ze beter zullen zijn gebonden dan de trans-Tasman-kant op 12 juli, toen ze zich overgaven met 48-0.
Toutai Kefu, de ex-Wallaby nr. 8 van Tongaans erfgoed, heeft een behoorlijke ploeg tot zijn beschikking, maar wat hij nodig heeft is een reden om ze te verenigen. Misschien hebben de leeuwen dat gegeven door het veto van de opname van Pete Samu, omdat hij vorig seizoen in Bordeaux doorbracht en niet in Super Rugby, ondanks dat hij zich had aangemeld om zich bij de Waratahs aan te sluiten.
Voor Farrell en zijn staf zal de enige ambitie zijn om te ontsnappen aan een ongemakkelijke opdracht relatief ongeschonden. De timing betekent dat het zal aanvoelen als een holle, boxticking-oefening; Bekijk, speel het armatuur, nakomig verplichtingen, ga snel verder. Misschien kunnen een of twee spelers zich een weg banen in testconfiguratie, maar dat is twijfelachtig. In de toekomst moeten alle tourspellen plaatsvinden vóór het Main Event van drie wedstrijden en dan alle partijen laten om zich daar volledig op te concentreren.
Andy Farrell zal proberen ervoor te zorgen dat zijn team ongeschonden uit de midweekwedstrijd tevoorschijn komt
Tom Lynagh volgt in de voetsporen van zijn vader
Hij was opgejaagd door ultra-agressieve leeuwenverdedigers, geleid door de meedogenloze Tom Curry, maar het was nog steeds een gelegenheid om Tom Lynagh op zijn thuisgras te koesteren. De vlieghelft en zoon van Wereldbeker-winnende Wallaby-icoon Michael Lynagh was daarna emotioneel, toen hem werd gevraagd om een eerste start te maken voor zijn land, in zo’n gedenkwaardig evenement. Toen hij zag wat het voor de groentje betekende, was een genot om te aanschouwen, terwijl hij zei: ‘Ik heb er altijd van gedroomd om betrokken te zijn bij deze armatuur.
Dit is altijd iets geweest dat ik wilde doen; Volg papa’s voetstappen. Ik leef nu een beetje de droom. Het is een trots moment voor mij en mijn familie. Het gaat niet alleen om mij – het is alle andere betrokkenen. Het is een speciaal spel om deel van uit te maken. Het is eens in je leven om deel uit te maken van deze serie. Je moet uitkijken naar elk spel. ‘ Er waren tranen in zijn ogen, van de enorme omvang van dit alles. Veel succes voor hem.
Tom Lynagh in Australië was emotioneel na zijn eerste startoptreden voor zijn land
Het lijkt onwaarschijnlijk dat aan het verwachte aanwezigheidscijfer voor de tweede test zal worden voldaan
Laatste woord
Het magische figuur zal waarschijnlijk niet worden bereikt aanstaande zaterdag. Toen het serieschema werd aangekondigd, was er wijdverbreide opwinding over het vooruitzicht dat de MCG tot zijn 100.000 capaciteit voor de tweede test tussen Australië en de Lions werd gepropt. Dat zou een mijlpaal zijn van echt historische resonantie.
Gezien de hemelhoge kosten van resterende tickets, was het waarschijnlijk dat de Wallabies nodig was om te winnen of op zijn minst de Britse en Ierse favorieten meer schrik te geven, om te suggereren dat een overstuur op de kaarten zou kunnen staan in de serie-definiërende middelste wedstrijd.
Misschien zal er een late toename zijn nadat Schmidt’s kant uiteindelijk een wedstrijd van het in de tweede helft in Brisbane heeft gemaakt, maar weinigen zullen een respectabel resultaat beschouwen als rechtvaardiging voor het uitspatten van meer dan £ 300 om bij de volgende test te zijn.
Het zal ook afhangen van de vraag of leden van Melbourne Cricket Club massaal uit nieuwsgierigheid verschijnen, gezien hun toegang tot gereserveerde stoelen. Australische functionarissen hopen dat er meer dan 90.000 aanwezig zal zijn.
Het officiële record voor een Lions -test was de 95.000 die kwamen opdagen om te zien hoe ze in 1955 tegenover de Springboks in Johannesburg staan. Hoe goed het zou zijn dat dat merk zou worden overtroffen, ongeveer 70 jaar nadat het was ingesteld. Ze moeten rustig gratis tickets uitdelen voor lokale scholen en clubs, om ervoor te zorgen dat er meer zwervers op stoelen staan en misschien wat junior harten en geesten winnen.
